Dołączył: 04 Lis 2012
Posty: 127
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
Det går en vind över vindens ängar,
det fladdrar till i en tyllgardin
och jag ska skriva en sommarvisa
med sol och blomdoft i melodin.
Jag ville sjunga om Katarina
till träklangsflöjter och alcymbal
men vindens toner blir sommar’ns sånger.
Jag bara lyssnar i björklövssal.
Det går en vind över vindens ängar,
det fladdrar till i en tyllgardin
och jag ska skriva en sommarvisa
med sol och blomdoft i melodin.
Det går en flicka i aspelunden,
jag har ett gulnat fotografi.
Med åren blev hon en dröm, en saga,
en ensam vandrares sympati.
Jag ville skriva en liten visa
där ögonblick blir till evighet,
men ord blir stumma och toner döda
och visans tanke blir hemlighet,
Det går en vind över vindens ängar,
det fladdrar till i en tyllgardin
och jag ska skriva en sommarvisa
med sol och blomdoft i melodin.
Wieje wiatr z ulotnych lak
i rozwiewa tiulowe firanki.
A ja będę pisać letnia piosenke
ze słońcem i zapachem kwiatów w melodii.
Chciałem śpiewać o Katarzynie,
przy dzwiekach fletu i cymbalek
ale wiatru dzwieki staja sie letnia piosenka
i tylko slysze brzozowych listkow szelest.
Wieje wiatr z ulotnych lak
i rozwiewa tiulowe firanki.
A ja będę pisać letnia piosenke
ze słońcem i zapachem kwiatów w melodii.
Byla dziewczyna z Aspelunden,
mam pozolkla fotografie.
Z latami stala sie marzeniem, bajka
z samotnie wedrujaca sympatia.
Chciałem napisać mala piosenke
gdzie chwila staje się wiecznością,
ale slowo staje sie bezdzwieczne a ton martwy
i piosenki przeslanie bedzie tajemnica.
Wieje wiatr z ulotnych lak
i rozwiewa tiulowe firanki.
A ja będę pisać letnia piosenke
ze słońcem i zapachem kwiatów w melodii.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
